Μισό αιώνα ζωής δεν προσκύνησα...
άντεξα το πύρινο κόστος…
συγ-κράτησα λίγα αστέρια για φυλαχτό…
καίω τις κέρινες σκιές …
αυτοκτονούν…
στο Φως του κρυφού μου ήλιου…
Κοίταξε με μονάχα αν έχεις όραση…
κι ελπίδα για ατόφιο όραμα…
δεν αντ-έχω το σκοτάδι σου μισθοφόρε…
το δόλιο δόρυ σου κάμπτεται στην πρώτη βροχή…
Αντί Τιμής…
υπό-σιτίζεσαι απ’ την ζωή…
σακατεμένος στην αμβλυγώνια φυλακή σου…
θανατοποινίτη "εραστή" της ντροπής….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου