εφώτισες τ' αφώτιστα κελάρια της ψυχής μου..
Μια ρίζα εφύτρωσε στη γέννα σου
στο μέρος της καρδιάς μου...
Ένα μωρό..ένα βλέμμα ..ένα χαμόγελο
τον κόσμο μας αλλάζει..
Τι γρήγορα ετράνεψες..και έδεσες κλαρί
πόσο μ' αρέσει να μετρώ..
τα χρόνια σου με ήλιους στην καρδιά μου..
στα πέταλα της άνθησης της νιότης σου
πόσο προσμένω κάθε Άνοιξη
τον νέο τον ανθό σου!!!
Μικρή μου θα θυμάσαι κάποτε εκεί
νοσταλγικά...............
πόσο πολύ αγαπήθηκαν
ο κήπος και το ρόδο του
στο μέρος της καρδίας..
ταξίδεψαν το όνειρο στο βλέμμα τους
μιας Άνοιξης πρωινό ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου