Γιώτα Μανούδη : Δύο [2] ποιήσεις

[1]

Οταν η σιωπη μιλαει
στους ραγισμενους....
που βγαζουν περιπατο τη ζωη τους..
γιατι δε χωρουν πουθενα...
Οταν η αγαπη η τελευταια
αφησε καποια διδασκαλια..
τοσο μελαγχολικη !!!!
Μονο ο καιρος θα δειξει.....
δρομους φωτισμενους...

[2]

Τι θα ελεγαν οι νταλιες αν μιλουσαν.....
Θα τραγουδουσαν ?
Θα εκλαιγαν ?
Η θα γελουσαν....
Αλλα ειμαι γυναικα , που κρυβομαι
στο αρωμα μιας Ανοιξης
που φευγει σιγα σιγα.....
κι αφηνω μια καρδια ,
που φωναζει για σενα
γιατι δεν θα επιστρεψεις ποτε ξανα....