Μάχη με την ζωή

Κάποτε Σου είχα πεί Πολύμορφη Ζωή,

ότι Μισώ το Κρίμα, το Αίμα, το Φαρμάκι,

όπως Μισώ την Δύναμη των Δυνατών

και των Τρανών τα πλούτη...

Όμως, δεν με πίστεψες Ζωή!

Κατάστηθα με χτύπησες

και με παράτησες Γυμνό,

στην ερημιά της Νύχτας...

Κι όμως,

εγώ δεν έφυγα, δεν κιότεψα,

έμεινα γιά να μετρηθώ ισοδύναμα,

μόνος  μου εγώ,

με τ' άνομα στοιχειά Σου!

Δεν αξιώνω του Νικητή το Δαφνοστέφανο,

όμως μπορώ Ανίκητη Ζωή,

περήφανα το χέρι να Σου σφίξω

και υπόσχομαι,

την ώρα του φευγιού μου,

τον Χάροντα να ...γονατήσω!