΄Εχει η ζωή γυρίσματα

Κάποτε η ζωή,

ήτανε δάσος πευκόφυτο πυκνό...

Σήμερα, κενοτάφειο φρικτό,

με σκιές και μαύρα καυσόξυλα γεμάτο.

Και το ποτάμι με το γάργαρο νερό,

σήμερα, θολό και λιγοστό,

ψάχνει τον δρόμο του κι αυτό!

Κάθε σούρουπο, της ελπίδας το τρένο,

σφύριζε τρεις και τέσσερις φορές...

Σήμερα, ούτε και που περνάει!

Και έγινε φωτιά το φως

κι έπαψε πιά στην αμμουδιά

ο Φλοίσβος της θάλασσας να τραγουδά.

Γέμισε ο Ουρανός καπνιά,

μουσική, χαρά και αισιοδοξία

δεν απέμεινε καμμιά

και μόνο του σ' ένα συρτάρι βρίσκεται

ποίημα γραμμένο σε κίτρινο χαρτί,

αλήθειες και όνειρα να μολογάει!

Όμως, έχει η ζήση γυρίσματα πολλά,

και, ίσως Αύριο το πρωϊ η ζωή,

να σκάσει χαμόγελο πλατύ,

κάτω από του ΄Ηλιου

τις αστραφτερές πατούσες...