Αναστολή

Στην αέναη προσπάθεια της μνήμης

να μπει στην περίπλοκη τροχιά της ζωής μας

γιά να ξεζουμίσει στιγμές απ' το Χτες,

η Συνάφεια και η Ισορροπία της...χάνονται.

Μονάχα ένας απόηχος και μιά απόγευση στιγμών,

αποθανατίζονται από το σημείο της εκκίνησης,

ως την πιό πρόσφατη στιγμή της ζωής μας,

που κι αυτήν στα πελάγη της λήθης την ποντίσαμε!

Με του Παρελθόντος το ξεθωριασμένο Απουσιολόγιο,

το μνημονικό μας ξαναζεί

μιά τραγωδία...χαμένη στον Χρόνο,

από τότε που ανέμελα τις Αμάδες μας παίζαμε,

ίσαμε Σήμερα, που με Αγωνία πασχίζουμε

τις δαγκάνες ν' αποφύγουμε του Μοιραίου...

Γιαυτό, Απόντος του Χτες

και μακριά από τις Μελαγχολίες της μνήμης,

ας ζήσουμε τραγουδόντας το Σήμερα,

αναστέλλοντας τις σκοτούρες και τη φυγή μας

γιά ένα κάποιο Αόριστο Αύριο.