Τρικυμία

Μου αρέσει τούτη η θάλασσα!

Μου αρέσει,

με τ' άσπρα αγριοκύματα 

και το σκληρό το βουητό της.

Θα τραγουδήσω τούτη τη στιγμή!

Θα τραγουδήσω,

γιά σκαριά τσακισμένα

και γιά γοργόνες που θρηνούν

του Ικάρου τον χαμό,

σε βύθια αμέτρητα και ξένα.

Να ταξιδέψω ορέχτηκα!

Να ταξιδέψω

καβάλα σε αγέρηδες,

στων άστρων τις ακτές

σαν νάμαι ήρεμη βροχή,

μπόρα ή έστω καταιγίδα,

γιά να τσακίσω τη σιωπή

που ασελγεί

σε μιά μακαριότητα ανερμήνευτη,

στο βάθος του Αιώνα...

Κι ύστερα,

σκοπεύω πάλι να χωθώ

στον σκονισμένο μου υπνόσακκο,

αφού, δεν θα υπάρχει πιά η σιωπή,

το όνειρό μου να ...ταράξει!