[Τα πνεύματα στην σιγαλιά]

Τα πνεύματα στην σιγαλιά

Κυκλοφορούν

Κανείς δε βλέπει.

Και εσύ μάνα στον ύπνο σου

Ποιά μυρωδιά φοράς

Να σου την κλέψω

Να τη λουστώ;

Ω Θέε μου πίκρα, θάλασσα

Όψη και πέλαγος

Αιώνια μουδιασμένη απ΄το φιλί.

- Σπουδαίο γάμο λόγιαζες

Χωρίς εμάς-

Απατημένοι

Γερά δέμενοι

Τι να το ψαύω το κορμί, σα στάχι

Απόκαμε

Μιά κρύα κούραση

Φέρνει ο χωρισμός

Διπλώνει το σεντόνι

Στο προσκεφάλι σου.

Είναι στιγμές που φτάνει ο στεναγμός

Και κατεβαίνει

Σκύλος μουγγός κι αθάνατος

Ο θάνατος