Ταξίδια

Σε ώρες της ζωής μου καλοκαιρινές,

ταξίδεψα πάμπολλες φορές,

σε τόπους μακρινούς κι εξωτικούς,

γνωρίζοντας ΄Ανθρωπους και Παραδόσεις!

Κάθε ταξίδι μου,

ένεση τονοτική ψυχής,

ξεδίψασμα με γεύση και άρωμα ονείρου,

άνεμος αποθυμιάς και φεγγαρόφωτο,

στις άλυτες στιγμές της ζήσης!

Κάθε ταξίδι μου,

έμοιαζε με αποθαλασσιάς τον στολισμένο ήχο,

ή σαν δώρο που το Αιγαίο μου έστελνε

ασκί με αγέρα πελαγίσιο!

Μα όλο και ξαναγύριζα

πάντα στον εδικό μου τόπο,

με γεμάτο το δισάκι μου,

από γεύσεις κι εντυπώσεις!

Όμως, ανεπιστρεπτί τα χρόνια φύγανε,

των γερατειών το ποδοβολητό

αφουγκράζεται πιά τ' αυτί μου,

οι μνήμες πλέον ξεθωριάσανε

κι απέμεινα στη δίνη των καιρών,

άνθρωπος μοναχός, χωρίς καμμιά Σημαία...