Παρόν γεμάτο αινίγματα

Την ώρα που στον ορίζοντα φαίνονται

του άγριου ανέμου τα πρώτα σημάδια,

μιά θάλασσα απέναντί μου ανήμερη,

με βουλιμιά καταπίνει 

τα κύματά της τ' ατίθασα!

Στο μυαλό μου,

στροβιλίζουν αρκετές γενικεύσεις

γιά ένα παρόν γεμάτο αινίγματα

και γιά τους λίγους αδίστακτους δήθεν Σωτήρες,

που ξεδιάντροπα πλανιώνται ακόμη,

πάνω και από αυτά τα φαντάσματα,

που αυτοί δημιουργήσαν!

Μακρινοί και κοντινοί στεναγμοί

με διαδρομές σκοτεινές και αβέβαιες,

παντού ηχούν σαν πικρό μοιρολόγι,

την ώρα που τούτο το δείλι τ' Απρίλη,

σε λίγο θα πνιγεί και αυτό

στο μαύρο σκοτάδι της νύχτας.

Και η θάλασσα,

πάντα σκληρή και ανήμερη,

καταβροχθίζει τα πελώρια και ατίθασα κύματα!