Γλυκονυχτιά

Γλυκονυχτιά η αποψινή

κι ο διαβατάρης Λογισμός,

σεριανάει αδιάκοπα στου κήπου μου 

τα όρια,

θωπεύοντας τις τριανταφυλλιές μου απαλά,

τα γιούλια, το μάραθο, τις βιόλες.

Της ανακούφησης ο στεναγμός

απόψε φτάνει ως τ' άστρα,

γιατί επέστρεψε πάλι η χαρά,

λίγο προτού ναρθεί το γιόμα,

καβάλα σε ασπροπερίστερο,

φέρνοντας μαζί κι ελπίδα!

Τα ονείρατα αξάφνου ξεστοιβάχτηκαν

και χύμα αμολυθήκανε

στου Ορίζοντα τα μήκη και τα πλάτια....

Κι εγώ,

γερμένος στο παραθύρι τ' ανοιχτό,

καρτεράω πως και πως

ναρθεί η χρυσαυγή,

γιά να ματαγυρίσουνε.....όλα πραγματομένα.