Τα δύο ακραία σημεία της ύπαρξής μας.
Χαρά - πόνος:
Το περιεχόμενο της γήινης διαδρομής.
Τιμιότητα- ατιμία :
Το μέτρο αξιολόγησης της ζωής μας.
Φωτεινή κατεύθυνση του νου;
"Η Βασιλεία των Ουρανών!"
σελ 7
***
Η συμπόνια γυμνάζει
τη θέληση και μια θέληση
γυμνασμένη, είναι πάντα
πρόθυμη σε κάθε θυσία......
Η ποίηση:
Αδιάσειστο στοιχείο της
Συγγένειας του Ανθρώπου
Με το θεό!
σελ 8
***
Στην απεραντοσύνη της νύχτας
Ταξιδεύουν οι άνεμοι
Φαντάζομαι χειρονομίες κενές
Στο σκοτάδι
Όλες οι πόρτες κλειστές
Τα αδιέξοδα αμάτρητα....
Βοήθησέ με, Κύριε!
σελ 29
***
Πλατεία Εξαρχείων
Τεμπέληδες, Θρασείς,
Ασέβαστοι, πρεζάκηδες......
Μονολογούσε ο κύριος
Περνώντας την πλατεία
Κακά παιδιά, είπε
Μια γριούλα
Μα τόσο κακά
όσο είμαστε εμείς
Αυτά δεν είναι !.....
σελ 35
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου