Στέφανος Ζυμπουλάκης
στη μνήμη της αγαπητής φίλης Χριστίνας Αποστόλου
Μορφή της Άνοιξης Εσύ
αγγελινή η ματιά σου.
Στο φως της γης το πέρασμα
μητέρα των αιώνων.
Για σένα ο θάνατος ζωή
το περιβόλι ανθισμένο
με του παιδιού ο πόνος σου
το δάκρυ της χαράς.
Αναστημένη ομορφιά
η μορφή¨
μορφή σου.
Το θρήσκευμα της Εκκλησιάς
το κάλεσμα καμπάνας
λυγίζει το τραγούδι.
Σε ωκεάνια γραφή
κυμάτου σου τα χείλη
να λέει ψυθιριστά
τα παραμύθια της γιαγιάς
σε διασκοπότηρο της δόξας.
Ανασασμός Χριστού
το κάνιστρο
κερί η τριανταφυλλιά¨
Χριστίνα
και το γαλάζιο του ουρανού
ευωδιάζει τ΄ όνομά σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου