"Καθισμένοι
οι δύο, εκεί στις πέτρες των γερασμένων βράχων, δίπλα στη φουρτουνιασμένη
θάλασσα, αυτή που τρώγεται πάντα για λίγη στεριά/ αγκαλιάζονται, μόνο ο άνεμος
κοντά, αναστατώνει τις σκέψεις που επανέρχονται, όσο το χαμόγελο χρωματίζει τα
μάτια, μαζί με την αρμύρα που αναπνέει/ τίποτα δεν αλλάζει σε αυτόν τον κόσμο,
μόνο οι καρδιές όταν δίνονται απλόχερα, σε μια αγάπη, σκέτος έρωτας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου