πού άνοιγα το απουσιολόγιο
των χαμένων Ζωών ,
μετρούσα
κι από μιά μουντζούρα θολή ...
Μετρούσα
κι από μία απουσία ...
Μιά απουσία ,
πού θα ερχόταν πάντα
να μου στοιχίωνει τα όνειρα ,
πού θα `κλεβε
κάθε ελπίδα
και θα στερούσε
ότι κι αν πόθησα ,
πού μ` άφησε
σκιά γερασμένη , πιά ,
να με γυρεύω
μέσα στον χρόνο ...
Να γυρεύω
δικές μου στιγμές ,
ειικόνες , πού έζησα ...
Εικόνες πού ίσως ,
αν δεν ήμουν απών
θα τις ζούσα ...
Λέξεις πού είπα
πού έγραψα ...
Λέξεις πού ισως ...
Θα είχα γράψει
ίσως και θα είχα πεί ,
αν η φωνή μου
δεν ήταν απούσα ...
- Απουσία -
Πάντοτε και παντού
μονάχα μιά απουσία ,
Πού έγραφε όπου έβρισκε
τ` ονομά μου , με μαύρο μελάνι
στο τίποτα ...
1 σχόλιο:
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΧΑΡΑ ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΜΕ ΤΙΜΗΣΑΤΕ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΣ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ,ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΗΝ ΕΧΩ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ...ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΟ ΝΕΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Κάθε φορά
πού άνοιγα το απουσιολόγιο
των χαμένων Ζωών ,
μετρούσα
κι από μιά μουντζούρα θολή ...
Μετρούσα
κι από μία απουσία ...
Μιά απουσία ,
πού θα ερχόταν πάντα
να μου στοιχίωνει τα όνειρα ,
πού θα `κλεβε
κάθε ελπίδα
και θα στερούσε
ότι κι αν πόθησα ,
πού μ` άφησε
σκιά γερασμένη , πιά ,
να με γυρεύω
μέσα στον χρόνο ...
Να γυρεύω
δικές μου στιγμές ,
ειικόνες , πού έζησα ...
Εικόνες πού ίσως ,
αν δεν ήμουν απών
θα τις ζούσα ...
Λέξεις πού είπα
πού έγραψα ...
Λέξεις πού ισως ...
Θα είχα γράψει
ίσως και θα είχα πεί ,
αν η φωνή μου
δεν ήταν απούσα ...
- Απουσία -
Πάντοτε και παντού
μονάχα μιά απουσία ,
Πού έγραφε όπου έβρισκε
τ` ονομά μου , με μαύρο μελάνι
στο τίποτα ...
Δημοσίευση σχολίου