Μέρες σφυρηλατημένες
από μικρές εκρήξεις,
καθώς τα κύματα
από γεγονότα μη αντιστρεπτά
εκθρονίζουν το σήμερα
μετατοπίζοντας το φάσμα
προς το ερυθρό
ΓΡΑΜΜΕΣ
Αυτή η νύχτα
δεν είναι τεθλασμέννη θλίψη,
το φεγγαρόφωτο
καδράρει κόκκινα συνθήματα
μηνίσκοι σιωπής στα παράθυρα
κύκλοι στοχασμού
Η άλλη μέρα
ξεφεύγει σαν κραυγή
πάνω απ΄ την πόλη
ΧΑΡΑΚΙΑ
Εκεί που η φωνή
χαράζει το μαύρο
έτσι που να δακρύσει φως
εκεί βρίσκεται το στόμα μου
ΤΟ ΣΑΡΑΚΙ
Συμπαγή υλικά,
σκληρά,
όλα σκληρότερα απ΄ τον άνθρωπο
Αυτό το ακούραστο σαράκι, ο ποιητής
αργά αργά το συντρίβει,
κι όλα γίνονται σκόνη
που χοροπηδάει στον ήλιο
ΤΟ ΧΕΡΙ
Ένα χέρι
έξω απ΄ το παράθυρο
τινάζει το ρούχο
αγγίζει την απουσία
κι αμέσως χάνεται
ρουφηγμένο
απ΄ το πολυκατοικημένο ύψος
ΜΝΗΜΗ
Μπορείς να θυμηθείς πολλά
Και να συνεχίσεις τη λήθη
Κάποτε όμως
Ξεπηδάει εκείνο
που σαν ξεχασμένη χειροβομβίδα
σε χέρια παιδικά
εκρήγνυται
και σε σμπαραλιάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου