μια σκέψη λυπημένη
ζει μες τα όνειρά μου
κάθε που πέφτει η σκοτεινιά
με τα αργά πεσίματα φύλλων
πόσα μυστικά κυλούν
απ΄τα κλωνάρια...
να κρατήσεις σε μια παλάμη
ρωτώ τον ουρανό,
από χρώματα στην κάθε δύση
όλα τα σ΄αγαπώ ΄να σου χαρίσει
πριν φύγω πριν φύγεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου