Του Σταύρου Καρακάση
Όλα κινούνται,
όλα φεύγουνε
τα πάντα
αλλάζουν.
Ψηλά τα
σύννεφα, γαλάζια, γκρίζα
άσπρα σαν
πούπουλα, μαύρα σαν λύπες
κι άλλα σαν
όνειρα.
Μηνύματα
άνοιξης τα χελιδόνια
κι οι
χρυσοπλούμιστες οι πεταλούδες
κι όλα τα
λούλουδα.
...
Είνε τα
κύματα, είνε τα σύννεφα
είνει οι
κόσμοι μέσα στο άπειρο.
Είνε κι '
άνθρωποι...
Μα μένω εγώ.
Κι είμαι σαν
δέντρο πούχει φυτρώσει
στο βουλεβάρτο
μέσα στην άσφαλτο.
Ποιητική Συλλογή: Τα φώτα της πόλης 1939
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου