Μάριος Βασιλόπουλος: Τέσσερα (4) τραγουδοποιήματα

Ο Μάριος Βασιλόπουλος γεννήθηκε το 1962 στην Αρκαδία. Σπούδασε οικονομικά και εργάζεται στο Δημόσιο. Από τη νεαρή του ηλικία ασχολείται με την ποίηση και το τραγούδι, διαβάζοντας πολύ και γράφοντας λίγο. Εκφράζεται κυρίως με παραδοσιακούς τρόπους γραφής δουλεύοντας το στίχο του με το μεράκι το παλιό που μάλλον στις μέρες μας έχει εκλείψει. 

Ο ίδιος ονομάζει το σύνολο των ποιημάτων του τραγουδοποιήματα. 

ΤΗΣ ΧΛΕΥΗΣ ΠΕΛΑΤΕΙΑ        

Κίτρινο φως στα καφενεία

Πρέφα του πόνου σιωπηλή

Φτιάχνει σταυρούς η κοινωνία

Για να φορτώνονται οι καλοί.

                       

Μαύρη σκυφτή δεντροστοιχία

Φύλλο στην άβυσσο η ψυχή

Κάποιοι σπουδάζουν ευτυχία

Κι άλλοι σμιλεύουν τη βροχή.

                       

Άρρωστη νύχτα στην πλατεία

Κρούστα θανάτου στην πληγή

Γίναν της χλεύης πελατεία

Όσοι δε λέρωσαν τη γη.

***

ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ ΝΥΧΤΩΝΕΙ      

Στην πατρίδα μου νυχτώνει

Και στους κήπους εν’ αηδόνι

Δεν απόμεινε

Στους ανέμους και στα βράχια

Το κορίτσι με τα στάχυα

Τι ν’ απόγινε.

                                   

Στην πατρίδα μου νυχτώνει

Κι ο λακές απ’ την οθόνη

Βγάζει κήρυγμα                  

Τα σεβάσματα στον ψεύτη

Στο ληστή, στο θεομπαίχτη

Το προσκύνημα.

                   

Στην πατρίδα μου νυχτώνει

Καταχνιά και μαύρο χιόνι

Μεσ’ στα βλέμματα

Το κορίτσι με τ’ αστέρια

Ποιοι το διώξαν με μαχαίρια

Κι αναθέματα.

***

ΕΙΝΑΙ ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ Μ’ ΑΓΓΙΖΕΙΣ    

Είναι θαύμα που μ’ αγγίζεις

Που ανασαίνεις πλάι μου

Απ’ τη νύχτα με κερδίζεις

Αύγουστε και Μάη μου.

                   

Κρύψε νιάτα στην καρδιά μου

Του Θεού κεράσματα

Απ’ τους κλώνους σου ροδιά μου

Κρέμονται τα θαύματα.

                   

Είναι θαύμα που μ’ αλλάζεις

Που μου δίνεις πρόσωπο

Και τη γύμνια μου σκεπάζεις

Μ’ άγιο φεγγαρόφωτο.

***

ΓΙΑΛΙΣΚΑΡΙ                          

Μια βραδιά στο Γιαλισκάρι

Άνθισες σαν το φεγγάρι

Και μετάλαβα τη χάρη

Και το φως σου τ’ άχραντο

Μια βραδιά στη Νέα Σμύρνη

Κάποιο θαύμα θα ’χε γίνει

Κι ένιωσα ο Θεός να δίνει

Στη ζωή μου ξάγναντο.

           

                 

Της αγάπης το δοξάρι

Κάποια νύχτα του Φλεβάρη

Γέμισε το Γιαλισκάρι

Μουσικές και χρώματα

Κι η μορφή σου ευεργεσία

Έρωτας κι αθανασία

Είχε νόμο κι εξουσία

Στ’ ουρανού τα δώματα.

                 

Μια βραδιά στο Γιαλισκάρι

Ήσουν κερασιάς κλωνάρι

Κι έναν ήλιο αποβροχάρη

Η καρδιά μου ντύθηκε    

Μια βραδιά στην Αχιλλέως

Της χαράς ο τελευταίος

Κι απ’ τον άνεμο πιο νέος

Ποιητής γεννήθηκε.