Τον επιστρέφει ο χρόνος μόνο ,σε μια Ζακύνθια ακτή ,
μ'όσους δεν σκόνταψαν σκυφτοί,
-απιθωμένοι στην ελπίδα-
μ'όσους ,που 'μείναν εραστές κι ανταμωμένοι ,
σαν στηλοβάτες του παραμυθιού...
Λυγεροί αέρες στα μαλλιά του ...αγιάσματα,
ματιά από θάλασσα και βράχο περήφανο,
χελιδονίσματα στον ήλιο ...μοιράσματα,
οι πάλλουσες χορδές της ψυχής του.
Φωλιές του νόστου οι χούφτες του ολόπλεχτες φύκια ,
που με φιλόξενα μειδιάματα κρατά,
κρύβοντάς τα στις τσέπες χρυσομάλαμα...
με μυστικά φιλιά .
Κι εκείνη η πένα του –καρφίδα στο μεδούλι
των Γραικών- φωνεί και προφητεύει
που οι μάχες κερδίζονται με χέρια αδελφωμένα .
Που η φλεγόμενη Καρμήλεια* κορυφή των ποιητών
λευτερώνει τη λάμψη της στο θάμα τ' ανυπόμονο .
Που θύρες αποκρυφιστών χαραγές γέμουν
-μάχαιρας ηρώων –να εισοδεύουν*
πύρινες γλώσσες του πεντηκοσταρίου .
Που αλλοίμονο ! Ντροπή και θλίψη χρόνια τώρα ,
σαν από τούτον τον μακρύ γιαλό κλωτσώντας,
χασκογελούσε μεθυσμένη η άγνοια ,
μ'ένα τενεκεδένιο κουτί μπύρας στο χέρι ,
τα σκόρπια τόσα καταγής...
Νεοκαισάρεια* αιμοσταγή, στου Σολωμού τα χείλη τα σεπτά ,
που τα διαβάζει των καιρών η γνώση κι η μετάνοια ...
Ώρα ήλθε ,ν'αποθέσεις τον των δακρύων στέφανο .
Τα καρυοφίλια της τιμής !
Κάρμηλος : όρος της Γαλιλαίας ,που κατακαιγόταν από την διάπυρη προσευχή του προφήτη Ηλία του Θεσβίτη (Καρμήλεια : η του Καρμήλου).
Eισοδεύουν : εισέρχονται (εκ του είσοδος,όχι εκ του εισοδήματος).
Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ποίησης στον 1o Διεθνή Ποιητικό Διαγωνισμό 2016 της UNESCO Ζακύνθου, Κεφαλληνίας και Ιθάκης με θέμα «Ωδή στον Διονύσιο Σολωμό»,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου