Στέλλα Βρακά: Γράφω εμένα, για μένα και για όλους, μα όλους.... που μπορούν να δουν την γυμνή ψυχή μου και την καρδιά μου.

 Είναι πού με σώπασες 

σήμερα θάλασσα
και δεν θέλησες να μ' αγγίξεις
κι εγώ για να παρηγορηθώ
γράφω λέξεις 
να σ΄ακουμπήσω.

Η Στέλλα Βρακά γεννήθηκε στην Χαλκίδα όπου διαμένει μέχρι και σήμερα.  Από μικρή ηλικία θυμάται τον εαυτό της να εξωτερικεύει τις ανησυχίες της γεμίζοντας άσπρες κόλλες, πότε με πεζά κείμενα και άλλοτε με στίχους. Αργότερα  η ζωή την βρίσκει να έχει δημιουργήσει οικογένεια   και να ασχολείται με την μεγάλωμα των παιδιών της. Η αγάπη της γα την συγγραφή δεν σταμάτησε. Αντίθετα το 2012, ξεκινά η ενασχόλησή της με τον στίχο και με «αυτό που οι άνθρωποι, ονομάζουν ποίηση» όπως η ίδια αναφέρει.

Την γνωρίσαμε από το διαδίκτυο να ξεδιπλώνει τις σκέψεις της στις σελίδες κοινωνικών δικτύων, να αποκτά αναγνώστες  και να προσεγγίζει την ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις με ένα τρόπο που αφήνει τις πόρτες ανοικτές να διαβούν οι ανήσυχοι άνθρωποι. Η ίδια αδυνατεί να δεχτεί τον τίτλο της ποιήτριας και συμφωνεί μαζί μας (χαμογελώντας) ότι είναι «Είμαι μια απλή εργάτρια των λέξεων»

Ποιους ποιητές διαβάζετε; Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ποιητής;

Θεωρώ πως ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Γιάννης Ρίτσος, ο Τάσος Λειβαδίτης, ο Καρυωτάκης, η Μαρία Πολυδούρη,  και ο Νικος Καβαδίας είναι αυτοί που αγγίζουν περισσότερο την ψυχή μου.

Από ποια ηλικία αρχίσατε να γράφετε και τι είναι αυτό που σας έσπρωξε στην ποίηση; Ποια ανάγκη σας ικανοποιεί η ποίηση; Τι είναι εκείνο που σας εμπνέει περισσότερο ή σας βοηθάει να απελευθερώσετε την έμπνευσή σας;

Όταν γράφω, γράφω εμένα, πώς νιώθω, τι βιώνω, γεμάτη συναισθήματα είμαι.... που θέλω να τα αφήσω στον αναγνώστη, να τα δει, να τον αγγίξουν για να μ' αγκαλιάσει... Αυτό θέλω την αγκαλιά.

Αυτό που με εμπνέει... δεν είναι μόνο η θάλασσα, η φύση που αγαπώ πολύ, μα τα συναισθήματά μου. Γράφω γιατί δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο.

Ο έρωτας με συναρπάζει, και γράφω για κείνον, τον Έρωτα!

Έχετε κάνει προσπάθειες έκδοσης κάποιας ποιητικής συλλογής;

Δεν έχω προσπαθήσει να εκδώσω, όχι... θα το ήθελα όμως.

Πολλοί συγγραφείς έχουν δηλώσει ότι πέρασαν χρόνια μέχρι να δεχθεί κάποιος εκδοτικός οίκος να τους εκδώσει το πρώτο τους βιβλίο. Τι ισχύει τελικά: Και σ’ αυτόν τον χώρο παίζει ρόλο το καθεστώς των γνωριμιών, - υπάρχει ελλιπής προσοχή στα κείμενα που στέλνονται στους εκδοτικούς οίκους, ή μήπως δεν αξίζουν τα ίδια τα κείμενα;

θαρρώ πώς θα παίζουν ρόλο και οι γνωριμίες.... και τα χρήματα που διαθέτει κάποιος.... για να κάνει τα γράμματά του βιβλίο.

Δεν μου αρέσουν παρά λίγα από όσα διαβάζω... ή βλέπω εδώ, το να πιστέψει κάποιος ότι γράφει καλά... είναι πλάνη... και συγνώμη που θα το πω.... χρειάζεται να ξεκαβαλήσουμε αυτό που ονομάζεται "καλάμι".

Την ποίησή σας θα την κατατάσσατε σε κάποια κατηγορία; 

Θεωρώ ότι γράφω "ερωτική ποίηση"... κυρίως. Όπως σς είπα και πρωτύτερα ο έρωτας ως κατάσταση με συναρπάζει και μου αρέσει να γράφω για κείνον!

Ποιο από τα ποιήματά σας θα ξεχωρίζατε και γιατί;

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα από αυτά που οι ονομάζουν οι άνθρωποι "ποιήματα" ως αγαπημένο πιότερο. Τα αγαπώ όλα. Είναι όλα εγώ στο απόλυτο γδύσιμο της ψυχής μου... την στιγμή που το έγραφα.

Ποιος είναι για εσάς ο «ιδανικός αναγνώστης»; Έχετε έναν ιδανικό αναγνώστη στο μυαλό σας, όταν γράφετε;

Δεν έχω στον νου μου τον ιδανικό αναγνώστη, όπως το λέτε. Αλήθεια τι όμορφος ορισμός! Γράφω εμένα για μένα και για όλους, μα όλους.... που μπορούν να δουν την γυμνή ψυχή μου και την καρδιά μου.

Μπορεί ένας ποιητής (και καλλιτέχνης γενικότερα) να ζει μια ήσυχη καθημερινή ζωή και να δημιουργεί μέσα από αυτήν;

Πιστεύω πως ναι. Ο κάθε ποιητής, συγγραφές, καλλιτέχνης, μπορεί να θέσει όρια στην ζωή του. Να μην την εκθέσει  και να ζει αρμονικά και ήσυχα. Όσο αφορά εμένα,  ναι, ζω μια απλή, καθημερινή ζωή. Βασίλειο μου είναι το μπαλκόνι μου, που έχει την θάλασσα και τον ουρανό θέα, δέντρα στην αυλή και τραγούδια πουλιών!

Τέλος θα ήθελα να σας ευχαριστήσω γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία  να  πω κάποιες σκέψεις μου και να συμπληρώσω ότι κάθε φορά που λαμβάνω τα υπέροχα σχόλια των ανθρώπων μέσα στην προσωπική μου σελίδα, συγκινούμαι και χαίρομαι τόσο μα τόσο!!

Ευχαριστούμε την Κα Στέλλα Βρακά για την παραχώρηση της μικρής αλλά  ουσιαστικής  συνέντευξης.