Το εφάπαξ του ποιητή / Ειρήνη Ανδρέου

Η προδοσία έρχεται
πρώτα απ' τον λαό
που δυστυχώς ανέχεται
μαχαίρι στον λαιμό..

Έγινε υποχείριο
της σάπιας εξουσίας
Και καρτερά τον Κύριο
άπραγος στην ουσία.

Η εξουσία τον έμαθε
στον φόβο του ποντάρει
Ο λαός όσα κι αν έπαθε
Το ΕΓΩ δεν κουμαντάρει.

"Ωχ αδελφέ" το σλόγκαν του
κι ο καναπές στρωσίδι
μα μη πεις για το κόμμα του
αρχίζει το βρισίδι.

Κι αντί να αγωνίζεται
για ήθη και αξίες
για χρήμα αγωνίζεται
γλείφοντας εξουσίες.

Συνένοχος στο έγκλημα
ενάντια στην πατρίδα
πρώτος σ΄ολα τα έθιμα
στο "φαίνομαι" ατσίδα!!!!

Αν δείς κόσμο κάπου πολύ
για θέαμα ειν' μαζεμένος
μ' ακρα του τάφου σιωπή
που εβρέθη κουρεμένος..............

Άκρα του τάφου σιωπή
που χρόνια τον εμπαίζουν
και οι ανήθικοι μισθοί
τον πρώτο ρόλο παίζουν.

Πως το ανέχεσαι λαέ
να αποζημιώνουν
κλέφτες που τρώγαν από σε;
Φίδια εμέ με ζώνουν.

Κάποιοι μετράνε και το σεντ
για να τα βγάλουν πέρα
κι αυτοί τα έχουν για καφέ
σιχάθηκα αυτή τη λέρα.

Την λέρα της πολιτικής
κι αυτούς που την ψηψίζουν
μα την αλήθεια άμα πεις
σαν φταίχτη σε ραπίζουν

"Σωτήρες", γλείφτες μια γενιά
όλοι αγαπούν το χρήμα
κρίμα στ΄ΑΘΑΝΑΤΑ παιδιά,
τους φτύνουν απ' το μνήμα .

Πιστέψανε σε λευτεριά
και δώσαν την ζωή τους
γι αυτά τα δίποδα θεριά
που βλέπουν την βολή τους.

Μα καταθέτουν στέφανα
σαν Πόντιοι Πιλάτοι ,
σαν ρήτορες στα έδρανα
με κροκοδείλιο δάκρυ.

Γι αφύπνιση αγωνίζομαι
μ΄αυτοί για τους μισθούς τους
τι κι αν ξελαρυγγίζομαι,
έχουν τους αυλικούς τους..

Όλοι μαζί επιχείρηση
το κράτος αφανίζουν
και με μου μένει η σύγχιση
κι οι τούρκοι αλωνίζουν.

ΚΑΝΕΙΣ σωτήρας ξέρε το
λαέ και μην ελπίζεις
ξένοι δικοί την πάντα τους
μα εσύ... καρναβαλλίζεις

Τον ποιητή και τον φτωχό
μας έχουν για αποφάι
ίσως στο χώμα σαν βρεθώ
με εφάπαξ μου στεφάνι,

κάποιοι φτωχοί λόγο μου πουν
με ένα "ενθάδαι κείται
ο ποιητής με δίχως νου
που έφτυνε τους γλείφτες"...