λαμπυρίζω στα
γαλάζια μου όνειρα...
κινούμαι αργά και
τρυφερά πάνω σου...
αγγίζω απαλά
την ύπαρξή σου,
μα γίνομαι κι αδάμαστη
στις πεθυμισιές μου
καθώς τρυγώ ακόλαστα
κάθε σου σκέψη
η άμμος που αναμειγνύεται
με τον παφλασμό
των κυμάτων σου,
καθώς αιμορραγούν
στο άγγιγμά μου.
Σε προσφωνώ αφέντρα
των ονείρων μου,
μα πάντα θα 'μαι η
αέναη φωτιά που
σε καίει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου