Χαρταετός ( AQUILONE ) / Γιάννης Φιλιππάκης

Δεν τραγουδώ,μήτε κλαίω απόψε.
Φταίει,ίσως,που χαρταετός
για τον ήλιο πετώ
με την ουρά τυλιγμένη
στων καιρών την ομίχλη,
με την γνώση λειψή,
πώς να χτίσω χαρούμενα αύριο.
Απρίληδες πώς να φυτέψω
στων βομβών τα ερείπια.
Πώς αγάπης κολιέ να φορέσω
στου μαχαιριού την κόψη
και στο λαιμό της ασιτίας.
Πώς του θανάτου τις πύλες να κλείσω
με κληματαριές αστεριών
και αναστάσιμους ήχους.
Αχ,να μπορούσα
αγάπης έμβρυα να φυτεύω
στης αδικίας τη μήτρα.
Αχ,να μπορούσα
στα καμπαναριά της απώλειας
να σκουριάσω το πένθιμο.
Αχ,από την θρυμματισμένη αρμονία
και του ανέμου το αίμα
να ξεκαρφώσω τα βέλη.
Αχ,ειρηνόπτερα περιστέρια μου,
βοηθήστε στον ήλιο να φτάσω
και μαζί να προλάβουμε Φως φορτωμένοι
την αυριανή ανατολή των ανθρώπων
και το ξύπνημα ίσως απ το λήθαργο
της ελπίδας τού αύριο...

Από την ποιητική συλλογή  " Αθρυμμάτιστοι κόσμοι '' εκδ. Δρόμων.
Γιάννης Φιλιππάκης