Η πόρνη, εξωτική μικρή θεά
και θέαμα στην οδό αυτή,
φοράει περήφανα την κόμη
(το αφύσικα ίσο μαλλί)
με τέτοιο βάρος στην εμφάνιση
που το υποβαστάζουν οι ώμοι.
πράσινο κι απ’ του ωκεανού πιό βαθύ.
Σε αυτό το άγρια φωτισμένο τετράγωνο
περνάει μεθοδικά τους αραιούς πελάτες,
καράβι που δρομολογεί σε γραμμή άγονο.
Στέκεται στη γωνία, διστακτικός κάθε φορά.
Γυρνάει πάντα στο ίδιο σημείο και την περιμένει,
περίεργος, κολλαριστός, με σηκωμένον τον γιακά.
Κρύβει μέσα του πολλά, τέτοια εποχή καταραμένη-
μισότρελλους προέδρους και δολοφονημένα παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου