Εκείνος κι η σιωπή!
Κλεισμένοι στους τέσσερις τοίχους.
Κι είχε μάθει με φωνές
να περνά τις βραδινές του ώρες.
Τώρα,
μόνο αναμνήσεις
σκορπισμένες στο πάτωμα.
Και τα βήματά του
– αθόρυβα –
ακροβατούν ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα.
Δίχως σκοπό.
Δίχως κατεύθυνση.
Μόνο ξόδεμα
στο βωμό της αναζήτησης απαντήσεων.
Και τα βράδια περνούσαν
και μόνο βήματα.
Δίχως σκοπό.
Δίχως κατεύθυνση.
Μόνο ξόδεμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου