Η νέα τάξη / Θανάσης Παμπόρης

Εκεί πέρα στα μακρινά
εκεί δα στα κοντινά
εδώ στα σιμά μας
εκεί που ανάσες κόκκινες πάγωσαν.

Εκεί που το φώς το σπάζαν
στα αποκαλυπτήρια ενός ανδριάντα
εκεί που τα όνειρα θάβαν
τους μακρινούς χειμώνες.

Εκεί που η Σελήνη
κατέβηκε στα πάρκα
και τραγούδησε
στο χυμένο αίμα.
Εκεί που κόκκινα κράσπεδα
με περίσσια υποκρισία
έχυσαν ξύδι και χολή
στα όνειρα των άστρων.

Εκεί, εδώ
η νέα τάξη πραγμάτων
και ο ποιητής
στην πίκρα του κλείνεται
για να χαθεί
μέσα σε μια θάλασσα από χαρτί
καταγγέλλοντας
«την νέα τάξη πραγμάτων».

(από την ποιητική  συλλογή «αρρυθμίες»)