Οχτώ η ώρα, η τηλεόραση ποτάμι
ύπουλη καταχνιά
σκηνοθεσία φόβου στις όχθες.
Η μεγάλη εικόνα σπάει σε παράθυρα
λέξεις φορτωμένες με πούδρα
η αλήθεια περούκα φορά.
Οχτώ η ώρα, του πανικού η ώρα.
Ψάχνουμε για σένα λαουτζίκο
άσε να σου βάλουμε τον κρίκο!
Η λαλιά σου εμείς
η ζωή σου ας πέσει καταγής.
Για κάθε γούνα βρίσκουμε ράμματα
κι ύστερα πουλάμε τα κλάματα,
ποιoν στο καναβάτσο θα ρίξουμε
πότε εκβιαστικά θα σιωπήσουμε.
Ανω κάτω οι προτεραιότητες
ζήτω των θυλάκων οι κοινότητες
εμείς το δημόσιο, η χώρα εμείς
η αλήθεια πόθος μας διακαής.
Ομως απόψε η δίνη ξέβρασε
παρόχθια μυστικά.
Απόψε! Ξεπλύθηκαν οι λέξεις όψη τρομερή.
Απόψε φάνηκαν
οχτώ μαχαίρια στον ουρανό
οι οχτώ έντιμες εξαιρέσεις
οχτώ αναμμένα εικονοστάσια.
Μια πικρή ενηλικίωση ξεπετάχτηκε
μέσα από οχτώ βουβά δάκρυα.
Απόψε στις οχτώ
οι θεατές στο αίμα μέσα
ξυπνήσαμε.
Απόψε.
Απόψε;
Αθήνα, Ιανουάριος 2008. Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού χαροπαλεύει έπειτα από απόπειρα αυτοκτονίας. Ο δημόσιος χώρος πλημμυρίζει από εκβιασμούς, σεξουαλικές σχέσεις, μια λυσσαλέα σύγκρουση εκδοτών Τύπου, και άδηλες συναλλαγές δημοσιογραφικής και πολιτικής εξουσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου