Δειλινό του Μάη

 

΄Ωρα δειλινού Μαγιάτικου

και Χρυσέρυθρη ξεπρόβαλε η Ουράνια Χάρη,

με Νεραιδόμορφες τις αχτίδες της θαρείς,

που άπλετο σκορπούν τριγύρω φως

και....μιά απαλή χλωμάδα!

Απο καταράχι διπλανό,

ήχοι φλογέρας αντηχούν,

απαλοκουδουνίσματα και σιγοβελασμοί προβάτων.....

Βουνίσιες ευωδιές κι αγέρι δροσερό,

σκορπιούνται ολούθε απλόχερα,

χωρίς σταματημό!

Τη Θάλασσα τη Φεγγαρόλουστη,

κύμα αλαφρύ τη ρυτιδώνει

και μιά ανατριχίλα απο Φιλί,

που Αύρα Γλυκειά-Ηδονική,

με χάρη της προσφέρει!

Κάθε της κύμα Απαλό

που φτάνει ως τ' ακρογιάλι,

μοιάζει με σκαστό γοργό φιλί

στων πετραδιών την άκρια,

που σβεί και χάνεται

στης Θάλασσας τα βάθια....

Φυλλοθροίσματα ακούγονται σαν Στεναγμοί,

τα υστερνά της μέρας χάδια,

ενώ του ακρογιαλού οι σύντροφοι

τ' ακροβρεγμένα βράχια,

σιωπηλά απλώνουνε στη Θάλασσα

πελώριες σκιές που αντιφεγγίζουνε,

σαν νάναι γαλαζοπράσινες πλαγιές,

σαν ,,,,,,Ασημένια ΄Ορη!

Στο βάθος,

πριν του Ορίζοντα τήν άκρια,

δίκωπη ασπρόπανη βαρκούλα αρμενίζει,

με τέμπο αλαφροσκίζοντας

τα ήρεμα νερά....

Κάλλη Υπερκόσμια- Μεθυστικά 

τούτο το Δειλινό σκορπίζει,

σ' ενα μεθύσι αισθήσεων,

που Νου και Λογισμό γοητεύει,

αφήνοντας Λεύτερη την Ψυχή 

για να χαρεί,

της Φύσης τα πλουμίδια!