Περιπλάνηση...

Ήτανε Νιός καί Σφριγηλός

γεμάτος από φούρια,

γιά να γνωρίσει ήθελε

του Κόσμου τα κουσούρια.

Γύρισε Χώρες μακρινές

που στο μυαλό του είχε πλασμένες,

πως θάτανε Ιδανικές

καί Τέλεια φιαγμένες....

Κάτι από Μαγεία κι Όνειρο

ζητούσε για να ζήσει

καί στο νησί του τ' Όμορφο

να μην ξαναγυρίσει!

Είδε λογής-λογής Πολιτισμούς,

πρωτήτερους καί τωρινούς,

Θρησκείες-Δόγματα πολλά,

μα σαν του Θεού του...Πουθενά!

Καρπούς εγεύθη εξωτικούς,

μέχρι Καρύδες καί Λωτούς,

εδέσματα καλά μαγειρευμένα,

όμως κι αυτά.....Μεταλλαγμένα!

Απο πιοτί, πολύ καί σπανιο

σε κάθε αμμουδιά,

μα πουθενά δεν γεύτηκε

Ρακί καί Τσικουδιά!

Τα μάτια του χορτάσανε

καί το σαρκί του εγεύθη,

όμως τον Άμοιρο τον βγάλανε

τα όνειρά του...Ψεύτη!

Ετσι, η ψυχή του έμεινε

τελείως Αδειανή,

του έλειπε αυτό που ήθελε,

που είχε Πρωτοειδει!

Μιά πεθυμιά τον τρέλλανε

καί πίσω θα γυρνούσε,

στο Όμορφο Νησάκι του,

που τόσο....λαχταρούσε...