Ονειρευόμουν ένα ανοιξιάτικο θέρετρο μα ο σκύλος μου ήταν κουτσός τυφλός ανάποδος και μου δάγκωσε τον άγγελο «Πού θα πάει θα το λουστείς κι εσύ το χάος σου» μου φώναξε αιμόφυρτος
Δεν ξεγελάς την άνοιξη με ποιήματα και γαλιφιές γι’ αυτό δεν πλησιάζει
Εγώ το ‘ξερά από μικρός το ‘ξερα ότι κάτι δεν πάει καλά με το αίμα γι’ αυτό με το που βελόνες έβλεπα σκαρφάλωνα στα δέντρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου