Είμαστε ένα υπόγειο ρήγμα.
Υδατα αναβλύζουν από τέφρα
επιθυμίες ιαματικές
στα βάθη της ακινησίας κοχλάζει το θείο.
Σχεδόν καθημερινά, για λίγες ώρες
κλεινόμαστε σε δωμάτιο θερμών λουτρών.
Υδρατμοί, σε μάρμαρα ζεσταμένα
αχνίζουμε
φωτισμός αμυδρός
ανοίγματα με βιτρό.
Ολα τα χρώματα δένουν.
Θερμοκρασία αμείωτη
γαλάζια πλακάκια ολόγυρα λειώνουν
χύνονται οι τοίχοι στην πισίνα.
Ηχος μόνος αυτός της υπερχείλισης.
Ξενοδοχείο
διημέρευση
δωμάτιο 302.
Ακόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου