Για μιας αγάπης το χατίρι

Τούτη η φεγγαρόλουστη βραδιά
με τόσα μάγια κι ομορφιά
που αποπλανούν την καρδιά,
πάλι με βρήκε μοναχή.
Μα δεν το βάζω κάτω.
Έλα φεγγάρι μου εσύ
π’ αγαπάς κάθε ψυχή μοναχική
παρέα μου και συντροφιά
Λίγες κουβέντες να πούμε
κι αν θέλεις μαζί
μπρούσκο κρασί να πιούμε
αυτό που φτιάχνει με πολύ κόπο η καρδιά.
Βάζω το πρώτο, για μιας αγάπης το χατίρι
και το πίνω ως τον πάτο.
Ας είμαι μακριά της,
έλα να τσουγκρίσουμε στην υγειά της
και το δεύτερο ποτήρι,
ξέχειλα γεμάτο
και πάμε χωρίς ανάσα, μια και κάτω.
Κι αν θέλεις φεγγάρι μου θα το τριτώσω.
Μ’ αν τύχει και μεθύσω
μην θαρρείς το στόμα μου πως θ’ ανοίξω
για να σου πω
το μυστικό
που ’χω στην ψυχή μου βαθιά.
Ωστόσο
Αχ, και να ’ξερες το πόσο
Φεγγάρι μου απόψε λαχταρώ
μιαν φρεγάτα ν’ αρματώσω…….
αγγελικά χέρια να κρατούν τα κουπιά…..
Ερέτης η Αγάπη, κυβερνήτης η καρδιά
σ’ άγνωστο ωκεανό
με την αγάπη μου να ξανοιχτώ…..
και σε νέα γη σαν φτάσουμε κι οι δυο,
σ’ ερωτικό γιορτάσι μαζί της να ξεφαντώσω,
να χαθώ κι ας μην ξημερωθώ…..