ποιήματα και πράξεις (απόσπασμα)

“…Μην ξέροντας αν πρέπει ν’αποδώσω
στη φρίκη το κενό κι αν ήμουν μήπως
της ίδιας μου της μοίρας Δούρειος Ιππος
κι αν έπρεπε στη λήθη να ενδώσω,

προχώρησα αργά, εν επιγνώσει
ότι ήμουνα νεκρός-οι ψευδαισθήσεις
του πως και του γιατί οι απαντήσεις
μπερδεύονταν διαρκώς και είχαν δώσει

στον κόσμο αφορμή να ξαναγίνει
αδιάβατος: διδάκτηκα από κείνη
την τύχη, πως ο νους θα με προδώσει
προτού το μυστικό του φανερώσει…..”