Ολόκληρο το δάσος που βαδίζαμε
Αντανάκλαση σε μια λακκούβα νερό
Εξατμίζονται τα μούρα -ίσως ξινά
Στο ημικύκλιο του Αυγούστου
Οπως οι μύγες ρουφάνε τα υγρά θλιμμένα μάτια
του αλόγου
Σύσσωμες στη βουή του μεσημεριού
Είμαι όμως εγώ συνέχεια στο βλέμμα σου
Παλάμες ανοιχτές, αντικριστές
Ο δικός μου βορράς όλο και πιο κοντά στον δικό σου
Ηχοι που φτάνουν πάντα πριν από μας
Σύνορα γραμμένα με κιμωλία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου