Ακατέργαστο του κόσμου

Ματαγός Πάρις 

Δε μπορώ να γράψω απο αγάπη
ή έστω κάτι.
Δε μπορώ να ελπίσω
πως θα λείψω.
Η έλευσης μου ένα σημάδι
στο σκοτάδι.
Πόσο ακόμα θα να ζήσω,
γράψω ή σβήσω.

Πως λοιπόν να δώσω,
πως να ορθώσω;
Φέρει ο λόγος πόνο
μες το χρόνο.
Το ανάστημα μου κι αν ορθώσω
δε θα σώσω.
Έτσι τις σκέψεις μου απλώνω,
αυτό έχω μόνο.

Ο ήλιος θα μας κάψει
με μια λάμψη.
Θα μας λιώσουν πιο μεγάλες
μάζες άλλες.
Κάπως έτσι αυτή η τάξη
θα μας πάψει.
Εμείς στης φύσης τις σπατάλες
παρά στάλες.