Αρτεσιανό μου φρέαρ

Μες το κανάλι του Σουέζ
εκεί να ρίξεις της καρδιάς σου τους σεφντάδες
Δευτέρες Τρίτες και Παρασκευές
κάθε που πιάνει ντόκο
κάθε που πιάνει ντόκο στους αραμπάδες

φιδίσια σώματα φελλάχες στρουμπουλές
φρούτα εξωτικά και α να να να νάδες
πάρε σήμα εμένανε και δες
πως ξέχασα για πάντα
πως ξέχασα για πάντα τις κυκλαδες

Αρτεσιανό μου φρέαρ
της καρδιάς μου το έαρ

Στης Αλεξάνδρειας τις τροπικές ακτές
στα σπίτια τα μικρά με τις περικοκλάδες
κάτι ήξερε και ο Φαρούκ που λες
που πέθανε διακόσιες δυο
που πέθανε διακόσιες δυο οκάδες

Αρτεσιανό μου φρέαρ
της καρδιάς μου το έαρ