Αχνίζουν ακόμα τα λόγια σου
στην παγωμένη νύχτα
μοσχοβολάει η φωνή σου
στην απέραντη σιωπή
Εγιναν κομάτια τα όνειρά μου
γέμισε στα χέρια μου η μοναξιά
ζωγραφίζω με λέξεις τη μορφή σου
πλάθω εικόνες απ'τη ζωή μαζί σου
Θρυμματίστηκαν οι μνήμες μου
πέτρωσε στα χείλη μου
ένα παράπονο πικρό
τρίζουν οι πληγωμένες μου αισθήσεις
κι εσύ δεν είσαι εδώ
Ελα πίσω να με γητέψεις πάλι
να μου διαβάζεις ήχους στη σιωπή
να κελαρίζει η φωνή σου
να τραγουδάς με λόγια τη μουσική
Ελα πίσω να δεις στα χείλη μου
ένα χαμόγελο κρυφό
έλα πίσω στην αγκαλιά μου
να σου πω πάλι Σ'αγαπώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου