(Για τον Ωκεανό που γίνεται θάλασσα.)

Ανδρέας Εμπειρίκος

Για τον Ωκεανό που γίνεται θάλασσα.

Έλα απόψε αγάπη μου, Έλα τουλάχιστο στον ύπνο μου απόψε,
Να μου απαλύνης τον καϋμό που με παιδεύει

Έλα απόψε αγάπη μου
Και στάσου λίγο δίπλα μου και άγγιξέ με
Έτσι με το απαλό το χέρι σου στο χέρι μου
Και τα μαλλάκια σου στο πρόσωπό μου επάνω
Έτσι όπως μια μέρα με άγγιξες στο θέατρο -
θυμάσαι;


Έτσι κι απόψε αγάπη μου άγγιξέ με
Να νιώσω κι εγώ για μια στιγμή
Έστω για μια στιγμή μονάχα,
Ότι δεν είμαι πάντα Ωκεανός που συνεχώς βογγά
Αλλά και θάλασσα αυγουστιάτικη
που σπαρταρά
στον ήλιο.