(Στην άκρη της κορυφογραμμής λικνίζομαι )

Στην άκρη της κορυφογραμμής λικνίζομαι
φτάνοντας κατευθείαν στα μάτια..
Την ομορφιά της αγωνίας θαυμάζω..
τη σέρνει η βασιλική αρρώστεια…
έρωτα την είπαν..
Τη βασανισμένη μου μνήμη καταθέτω
στην αβέβαιη φιγούρα του άντρα…
Με προσπερνούν τα σύννεφα
με κλαγγές χαμένων εραστών..
τον Ιανό του έρωτα κυνηγώ..
να τον φυλακίσω σ’αυτά τα μάτια..
Δε μπορώ να ζυγίσω το φως του…
η αιωνιότητα πιο βαριά
στάζει στο μέτωπό του …
δεν προφταίνω να σώσω το λεπτό της αθανασίας
που κινδυνεύει από το σβήσιμο της ανάσας..
ικετεύω μόνο για πλήρωση..
Αποθέωσέ μας λοιπόν στο φως σου..
πριν έρθει ο αθάνατος θάνατος
και μας αφανίσει..
πριν μας στείλει να ξαποστάσουμε
στον ώμο ενός πέτρινου θεού