"Χάσαμε, μας περιμένανε στην πόρτα/ έτσι πρόχειρα, μαζέψαμε δυο
πράγματα/ χιλιάδες αναμνήσεις και ξεκινήσαμε/ μαθημένοι πια να σκοτώναμε
τα χρόνια, όσα αγαπήσαμε/ οι πέτρες και οι τύραννοι μας περίμεναν, ένας
αριθμός η συνέχεια μας/ ήταν βαριά ήττα, πολλοί οι βασανιστές/
κρατούσαμε το πρόσωπο καθαρό, για το αύριο/ λέγαμε, αν ζήσουμε να
κάνουμε γιορτή/ στην ίδια εκκλησιά, στο ίδιο χωριό, που μας πιάσανε/ αν η
δίκη, δεν έστελνε τον θάνατο να προχωρήσει/ είμαστε νέοι ακόμα, για
περισσότερη αντίσταση/ ότι χειρότερο αγαπούσαμε ακόμα, τώρα
περισσότερο."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου