"Τον κοίταξα από μακριά, ακόμα ζητούσε δικαίωση/ τον κρατούσαν τρεις,
ένας οδηγούσε/ είχε παγιδευτεί στα λάθη του, ήταν κι η νύχτα/ χάραξε
παλιά ιδέα βαθιά, την πλήγωσε/ ένοχος φώναζαν όλοι τρομαγμένοι,
ασθενοφόρο/ τον πιάσανε, τον δίκασαν, καταδικάστηκε ήταν επόμενο/
άσπρισε να αλλάζει, στρατόπεδα, η ίδια πορεία/ εκείνη η ιδέα,
παρεξηγημένη, σχεδόν πόρνη, επέζησε/ μα το θελε να την πληγώσει, να τη
σκοτώσει, όμως πιάστηκε/ άργησε να κρύψει τη σκέψη του, πάντα αργούσε
κάτι/ αμήχανος δεν το περίμενε, γρήγορη σύλληψη, καθορισμένη/ ξεχασμένος
στο τόπο του εγκλήματος, κοιτούσε όσο έλεγε/ τον χρόνο να ματώσει, τον
σκότωνε ένα παραμύθι που είχε δώσει/ ότι διάβαζε από παιδί, το δίκαιο να
νικάει το άδικο και μια αγάπη την ιστορία."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου