σαν άνθρωποι κι εμείς
με τις επιθυμίες τις φυσικές
των ανθρώπων
τον πόθο της ατέρμονης πτήσης
τη γλυκιά νοσταλγία της προσμονής
αθόρυβα υπάρχουμε και ζούμε
επί των υδάτων βαδίζουμε
μέσα στο φως προχωρούμε
για το οποίο φτιαχτήκαμε
στο μηδέν μας ποντάρουμε
προσδοκώντας την απεραντοσύνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου