Κάποτε
μαύρο αίμα θ’ αναβλύζει απ’ τα θεμέλια
κάτι ανώνυμο θα φανερώνει σκοτάδι και χάσμα.
Θα μπερδεύονται τα σύννεφα
με τα σκιρτήματα μιας προσευχής που θα ωρύεται.
Αντίστροφο ρολόι
θα κυνηγά τη μέρα και τη νύχτα.
Εδώ δεν είναι
εδώ δεν κατοικεί
δε θα τον βρείτε πουθενά σε κωδικούς και όνειρα.
Στους βράχους μετρούσε τα σκούρα απογεύματα
τώρα πυρετός με σταθερό χέρι.
Ο ίλιγγός του ανεμίζει στη φωτιά
κόκκινο φως τα μάτια του τυφλώνει
καιρό δεν έχει
δε σας φοβάται πια
τα νύχια του ξεσκίζουν ερημιές
σελίδες
και πατήματα παλιά
ακούστε την κραυγή του
τρελαίνει τα σκυλιά
τρελαίνει τους θεούς
τους δαίμονες
και τους προφήτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου