Κύμινο, κύμινο το Χρέος,
που πάνω κάθουνταν- ποινή-
ένας, μοιραίος,
της γειτονιάς μας ορμαθός
αληταράδων σε παγκάκια
κ' ένας μορμόνος αγαθός
μ' εφτά τασάκια.
...............................................................
Μόνοι κινήσαμε. Γυμνοί.
Με την κατάρα των γονιών μας.
Και, βρίζοντα σ' ένα χουνί,
των οματιών μας
πήραμε. Κι είχαμε κοντά
ένα φτερό, ένα τάλληρο κ'
ένα καημό- σε στυλ DADA
( η σε ήχο ROCK).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου