Στα χρόνια της θύελλας / Μαρία Νάντη

Στα χρόνια της θύελλας,
τα όνειρα ρίζωναν
πάνω στα βράχια ...

Έκρυβαν τα φύλλα τους
στα ξεχασμένα κοχύλια
κι έδεναν της ελπίδες τους,
στο απάνεμο αραξοβόλι
της προσμονής ...

Κι ώσπου τα κύματα,
να μην μαστιγώνουν
τα φοβερά μας ταξίδια ...

Κι ώσπου οι καιροί να γυρίσουν
και να πάψουν οι Ορίζοντες
να γεννιούνται σε Δίσεκτους Ουρανούς ...

Ένας φάρος στεκότανε πάντα,
στην άκρη του μάταιου ,
να θυμίζει στου κόσμου την πλώρη ,

πως στο Πέρασμα της ζωής
προς τον Θάνατο ,

χειμώνες πολλοί
θα δοκιμαστούν
στο σκαρί μας ...

-Μαρία Νάντη -