Δεν κοιμήθηκα χθες
παμφάγο μου φως.
Ήθελα να συνομιλήσω
μαζί σου
να με κοιτάει κατάματα
η αγάπη.
παμφάγο μου φως.
Ήθελα να συνομιλήσω
μαζί σου
να με κοιτάει κατάματα
η αγάπη.
Μα κατάκλειστο το μάγεμα
στο πιο μεγάλο σημείο
της σιωπής
κι εγώ να χασομεράω στην ειρωνεία
του όλου πράγματος.
στο πιο μεγάλο σημείο
της σιωπής
κι εγώ να χασομεράω στην ειρωνεία
του όλου πράγματος.
Θέλω να παλιώσεις κλεισμένο μου
φως
μα εσύ ολοκαίνουριο κι αθάνατο
με γδύνεις
με γυμνώνεις
με ερημώνεις.
φως
μα εσύ ολοκαίνουριο κι αθάνατο
με γδύνεις
με γυμνώνεις
με ερημώνεις.
~Στέλλα Βρακά~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου