Ξεμπέρδεψα με την ορθογραφία της ψυχής.
Αποκατέστησα την αναρχία στο προαύλιο
όπου το εφήμερο ανθίζει.
Για το εσώτερο χάος
έκανα λιτανεία στο χώμα.
Σε ύπνο δίχως όνειρα ας βυθιστώ τώρα.
Βεράντα με θέα
Ο άνεμος στο Λαύριο μιλάει:
Αφηγείται ιστορίες θελκτικές και ευφρόσυνες,
κι όταν αλλάζει αιφνίδια φορά,
σαρώνει το λιμάνι με πέπλα τρόμου.
Ο άνεμος στο Λαύριο
έχει κεφάλαια υφασμένα με γύρη θυμαριού
κι έναν επίλογο βραχύ
σε μαύρη πέτρα λαξεμένο.
Ο άνεμος στο Λαύριο
ναυαρχίδα αισθήσεων φτερωτών,
ξενιτεύει ψήγματα αλμύρας
και ήλιου λαμπυρίζοντος.
Λαύριο
πλους πόλης πολυτάραχης
σε πέλαγο ανοιχτό.
Ο Αφρός των ημερών
Προτού κατασταλάξουν τα πράγματα
μην τα ανακαλείς
μην τ' αγγίζεις καν.
Τους πρέπει χρόνος να ωριμάσουν,
ίσκιος να συλλογιστούν
και μια μυρωδιά απροσδιόριστης θαλπωρής.
Προτού σκορπίσει η τελευταία τέφρα των ειδώλων
να κάνεις τάχα μου πως δεν τα ξέρεις,
τα προσπερνάς αδιάφορα
με το τραγούδι της βροχής στα δόντια
που επανέρχεται κάθε Σεπτέμβρη
με την εξαίσια ώχρα του.
Μπροστά στη ζωή που τρέχει φλεγόμενη,
η μόνη αντίδραση είναι μια υπόκλιση.
Μικρή όση το μπόι σου.
μην τ' αγγίζεις καν.
Τους πρέπει χρόνος να ωριμάσουν,
ίσκιος να συλλογιστούν
και μια μυρωδιά απροσδιόριστης θαλπωρής.
Προτού σκορπίσει η τελευταία τέφρα των ειδώλων
να κάνεις τάχα μου πως δεν τα ξέρεις,
τα προσπερνάς αδιάφορα
με το τραγούδι της βροχής στα δόντια
που επανέρχεται κάθε Σεπτέμβρη
με την εξαίσια ώχρα του.
Μπροστά στη ζωή που τρέχει φλεγόμενη,
η μόνη αντίδραση είναι μια υπόκλιση.
Μικρή όση το μπόι σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου