σκούπισε τα μάτια της,
δυό μικρά ρυάκια...
δάκρυα
είχαν τρέξει
στα χείλη της,
ένοιωσε την αλμύρα τους
και αναρωτήθηκε,
αλήθεια,
γιατί
τα δάκρυα είναι αλμυρά;
Σκέφτηκε για λίγο,
α ναι, το βρήκα,
αυτό πρέπει να είναι,
αυτό είναι,
γιατί ο πόνος οξειδώνει
την ψυχή,
είναι
κάτι σαν τη σκουριά,
στο οξειδωμένο σίδερο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου