Τις λύπες σέρνει η χώρα μου
μαρτυρολόγια υφαίνει.
Απ’ τον ξύπνο στον ύπνο έπεα πτερόεντα
πληγές αγιάτρευτες
τίποτα να ησυχάσει ο νους
να μην πονάει ο πόνος.
Κάποιοι μονάχοι την κουβαλάνε πια
μυστικά στο δρόμο του ο καθένας
μονάχα αυτοί γνωρίζοντας το φως
το άρωμά της
σε σκοτάδια κι ερημιές σωπαίνοντας
και δημιουργώντας μοναχοί τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου